obiegu pieniężnego

Encyklopedia PWN

[łac. creditum ‘pożyczka’, ‘dług’],

ekon. pożyczka, transakcja polegająca na tym, że: jedna ze stron (wierzyciel lub kredytodawca) stawia do dyspozycji drugiej strony środki pieniężne, dobra realne bądź inne świadczenia albo zobowiązuje się pokrywać do określonej wysokości jej zadłużenie bądź wykonywać dyspozycje płatnicze; druga strona (dłużnik lub kredytobiorca) zwraca w ustalonych terminach równowartość wykorzystanych środków, a ponadto płaci kredytodawcy wynagrodzenie za korzystanie z tych środków w postaci oprocentowania (procent) liczonego proporcjonalnie do sumy i okresu wykorzystania kredytu; dla dłużnika otrzymanie kredytu oznacza powstanie zobowiązania (długu).

monometalizm

[gr. mónos ‘jedyny’, métallon ‘kruszec’],

system pieniężny oparty na zastosowaniu jednego kruszcu (srebra lub złota) jako powszechnego miernika wartości;

analiza finansowa,

ekon. część analizy ekonomicznej, której przedmiotem jest gospodarka finansowa przedsiębiorstwa, czyli pozyskiwanie funduszy pieniężnych z różnych źródeł oraz ich wykorzystywanie w różnych obszarach działalności.

bilon

[fr.],

ekon.:

bimetalizm

[łac.-gr.],

ekon. system pieniężny, w którym jednostka monetarna kraju jest bita w oparciu o 2 metale (złoto i srebro),

emisja pieniądza,

ekon. wprowadzenie do obiegu przez bank centralny danego kraju banknotów oraz bilonu, czyli tzw. pieniądza gotówkowego.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>